
غلات و محصولات جانبی بخش عمدهای از رژیم غذایی جمعیتهای انسانی و حیوانی را تشکیل میدهند. محصول نهایی فرآیند گندم علاوه بر آرد و سمولینا چندین محصول جانبی میباشد که از لایههای سطحی استخراج شده و با مقادیر بالاتر سبوس و ترکیبات مغذی دیگر قابل شناسایی میباشند و اکثرا مصارف دامی دارند. در میان خطرات مهم مرتبط با مصارف محصول گندم، مایکوتوکسینها از اهمیت ویژهای برخوردارند. همین موضوع بسیاری از کشورها را برآن داشته تا حدود مجاز به خصوصی را در مورد خوراک دام و انسان تدوین کنند. مایکوتوکسینها متابولیتهای ثانویه قارچی هستند که تاثیرات وخیم و بحرانی متعددی روی سلامت انسان دارند. رشد کپک و در نتیجه آن تولید مایکوتوکسین معمولا در حین رسیدن دانه در سطح مزرعه اتفاق میافتد، اما ممکن است در نتیجه شرایط انبارش ضعیف هم ایجاد شود. از آنجایی که مغز گندم بیشتر برای تولید آرد فرآیند میشود آلودگی قارچی و مایکوتوکسین از بین نرفته و دوباره پخش شده و در بخشهای خاصی از آسیاب متمرکز میشوند. بنابراین آرد گندم ممکن است حاوی بار زیادی میکروبی و مایکوتوکسیژنی باشد. مقایسه بین آسیاب محصولات نهایی گندم با کیفیت میکروبی بالا و پایین نشان میدهد که آرد با مقدار بار میکروبی بالاتر معمولا از گندم با کیفیت میکروبی نامرغوب بدست آمده است. این مقاله یافتههای اخیر را روی تاثیرات فرآیند آسیاب بر توزیع مایکوتوکسین در اجزاء گندم آسیاب شده نشان میدهد و یک دانش بسیار ارزشمند از اطلاعاتی است که میتواند برای مدیران و صاحبان آسیاب و افراد نگران موضوع سلامت انسانها و حیوانات به منظور کاهش مقادیر مایکوتوکسینها بسیار حیاتی باشد و در نهایت به سطح ایمنی مواد غذایی تهیه شده از محصولات آسیاب شده گندم توجه ویژهای داشته باشند.
وجود مایکوتوکسینها در گندم موضوع امنیت، اقتصاد و تکنولوژی
آخرین تخمینهای FAO برای تولید غله جهان در سال 2012-2011 تقریبا 2313 میلیون تن میباشد. برای بخش تغذیه غلات ترکیبات اصلی غذاهای صنعتی را بالغ بر 717 میلیون تن تشکیل میدهد. تخمین زده میشود که بیش از 25 درصد از محصولات غذایی جهان جهت تغذیهاشان و حیوانات به وسیله مایکوتوکسینها آلوده میباشند. این بدان معنی میباشد که اگر تولید غله جهان 2300 میلیون تن باشد به طور باالقوه بیش از 500 میلیون تن از گندم مورد مصرف در زنجیره غذایی را آلوده میکند. مایکوتوکسینهای عمدهای که در گندم موجود میباشند و موجب نگرانی بسیاری برای سلامتی انسان و حیوانات میباشند مایکوتوکسینهای فوزاریوم هستند. آلودگیهای قارچی خود به دو گروه قارچهای مزرعه و قارچهای انباری تقسیم میشوند. قارچهای مزرعه به دانههای قبل از برداشت هنگامی که مقدار رطوبت بالایی از 18 تا 30 درصد داشته باشد، حمله میکنند در حالی که قارچ انبار دانهها را پس از برداشت هنگامی که آنها دارای رطوبت پایینتری از 14 تا 16 درصد میباشند، آلوده میکنند. گرچه مقدار آلودگی مایکوتوکسینها در گندم بسته به تنوع بالا منطقه مورد کشت، سال، شرایط آب و هوایی، تنوع واریته، زمان برداشت متغییر میباشد. مایکوتوکسینهایی که بیشترین تاثیر را روی دانه گندم میگذارند به ترتیب شامل داکسی نیوالنون (DON).، نیوالنون (NIV).، زیرالنون (ZEA).، تی2 توکسین (T-2). و اچتی2 توکسین (HT-2). میباشند (شکل1). مطالعات نشان میدهد که(DON) تولید شده، مستقیما با شیوع رشد کپک در ارتباط میباشد. در میان مایکوتوکسینهای تولید شده به وسیله فوزاریوم، (DON) غالب بوده و اهمیت اقتصادی فراوانی دارد. عوامل تنظیمی همانند کمیسیون اروپا، حداکثر محدودیتها برای این سموم برای به حداقل رسانی آلودگی انسانها و حیوانات در نظر گرفتند.
اطلاعات روی شیوع مایکوتوکسینهای فوزاریوم در گندم دوروم کاملا محدود میشود، اطلاعات موجود نشان داد که به طور کلی گندم دوروم بسیار آلودهکنندهتر از گندم معمولی بوده، اما به استثناء تعداد کمی از نمونهها مابقی فراتر از حد ماکزیمم تعیین شده برای (DON) و (ZEA) نبودند. امنیت غذایی با وجود فوزاریوم در گندم به عنوان نگرانی اصلی باقی میماند. تخریب حاصل از فوزاریوم اثر زیانباری روی کیفیت و عملکرد فرآیند گندم دارد و باعث کاهش عملکرد آسیاب شده، تاثیر بر بازده و خاکستر آرد به همراه تاثیر منفی شدید بر روشنی آرد و عملکرد پخت دارد.
شکل1- ساختارهای شیمیایی عمده مایکوتوکسینهای فوزاریوم. (a) نوع A trichothecenes (b) نوع B trichothecenes (c) زیرالنون (ZON) (d) fumonisin B1
جداسازی و بوجاری
فرآیندهای فیزیکی و مکانیکی از قبیل جداسازی، بوجاری قبل از آسیاب به کمک جداسازی گندم از پوستههای حاوی کپک، جداسازی دانههای آسیب دیده و شکسته، مواد نرم و گرد و غبار ممکن است باعث کاهش آلودگی مایکوتوکسینها در گندم شود (جدول1). در مرحله بوجاری مواد و دانههای غیر از گندم در حین فرآیند براساس اندازه، شکل، جرم، و غیره جداسازی میشوند. این کار باعث بهبود ایمنی دانه گندم برای آسیاب میشود. تراکم مایکوتوکسینها در گندم پاک شده نسبت به گندم پاک نشده از 7 تا 63 درصد برای (DON) از 7 تا 100 درصد برای VIN و از 7 تا 40 درصد برای (ZEA) میباشد.گزارشات نشان میدهد مقدار (T-2) و مقدار (HT-2) به ترتیب 62 درصد و 53 درصد کاهش مییابد. فاکتورهای زیادی از قبیل شرایط اولیه دانهها، نوع و مقدار آلودگی و نوع فرآیند بوجاری میتواند بر این مقدار تاثیر گذار باشد. علاوه بر آن ویژگیهای متفاوت دانه از قبیل شکل، اندازه، چگالی نسبی و غیره عوامل موثر بر میزان آلودگی میباشد. بنابراین، مطابق با نوع و گسترش آلودگی، همه تجهیزات نمیتواند به طور یکسان سودمند باشند. دانههای آلوده شده با فوزاریوم بسیار چروک شده و ممکن است چگالی نسبی کمتری نسبت به دانههای سالم داشته باشند. بنابراین، با استفاده از جداکنندههایی براساس نیروی ثقل مواد، نسبت به سایر تکنولوژیها کارآمدتر خواهد بود. مطابق با قوانین و دستورالعملهای اروپا مواد غذایی میتوانند به منظور کاهش سطح آلودگی مایکوتوکسینها تحت فرآیندهای فیزیکی قرار گیرند.
جدول1. تاثیر فرآیند بوجاری و جداسازی بر مقدار مایکوتوکسینها در دانه گندم
مشروطسازی و سبوسگیری
فرآیند مشروطسازی شامل افزودن آب به گندم و سهولت استخراج آرد میباشد. اگر زمان توقف گندم در این مرحله کوتاه باشد (18-16) ساعت و مقدار آب دانهها در حین مشروط سازی برای رشد باکتری کافی نباشد، افزایش آلودگی ممکن است بیشتر به خاطر شرایط بد (آلوده بودن) سیلوهای مشروط سازی و تجهیزات باشد. سبوسگیری گندم، یک فرآیند مکانیکی است که به وسیله آن لایههای خارجی گندم برداشته میشوند تا گندم برای ورود به مرحله آسیاب آماده شود. این کار به وسیله فرآیندهای صنعتی صورت میگیرد که باعث افزایش عملکرد آسیاب، خلوص و تمیزی آرد و سمولینا میشود. کاهش (DON) در گندم سبوسگیری شده از 15 الی 78 درصد متغییر است (جدول 2).
جدول2. تاثیر سبوسگیری بر مقدار مایکوتوکسینها در دانه گندم
آسیاب
همانند مرحله بوجاری و سبوسگیری، فرآیند آسیاب نمیتواند مرحلهای جهت از بین بردن مایکوتوکسینها تلقی شود. اگرچه آلودگی مایکوتوکسین ممکن است دوباره بخش شده و در بخشهای مشخصی از اجزاء آسیاب شده متمرکز شوند. تمرکز مایکوتوکسینها در آرد سفید یا سمولینا در مقاسیه با دانه گندم از 11 الی 89 درصد به ترتیب برای (DON) , (T-2), (HT-2) متغییر میباشد ولی به طور معمول بیشتر در محدوده 50 تا 70 درصد تغییر میکنند. (جدول 3).
جدول3. توزیع مایکوتوکسین در اجزاء گندم آسیاب شده
تکنولوژی آسیاب صنعتی فرآیند بسیار پیچیدهای است و چندین مرحله فرآیند کلیدی را ارائه میدهد که به طور متفاوت روی توزیع مایکوتوکسین در قسمتهای مختلف گندم آسیاب شده تاثیر میگذارد. اطلاعات منتشر شده تایید میکند که آسیاب غلظت مایکوتوکسینها را در قسمتهایی که مورد مصرف انسانی دارد کاهش میدهد. اما در عوض قسمتهایی که جهت تغذیه دام به کار میرود، متمرکز میشود. رطوبت توده غلات معمولا گسترش تودههای متمرکز شده را در دانههای کپک زده زیاد تسریع میکند. مدلهای نمونهبرداری و آنالیزها برای کنترل رسمی مقادیر مایکوتوکسین در مواد غذایی و علوفه به ترتیب در کمیسیون قانونگذاری (EC) به شماره 2005/401 و کمیسیون قانونگذاری (EC) به شماره 2009/152 آورده شده است. آگاهی از توزیع مایکوتوکسین در خردههای آسیاب گندم به طور عمده به (DON) محدود میشود. اغلب پیش بینیها نشان میدهد که در آینده موضوع تغییر اقلیم با گرم شدن کره زمین میتواند بر کشاورزی تاثیر گذاشته و خطر هجوم قارچها را به محصولات افزایش میدهند. تحقیقات صورت گرفته راجع به توزیع مایکوتوکسینها در شرایط آسیاب صنعتی به جمعآوری اطلاعاتی جهت ایجاد اطلاعات پایهای قابل اعتماد و با ارزش کمک خواهد کرد که مدیران آسیابها جهت مطابقت با الزامات قانونی و تعریف پروتوکل عملیاتی آسیاب ویژه مطابق با مقدار آلودگی مایکوتوکسین و الزامات اجزاء حاصل از آسیاب با ویژگیهای خاص، تهیه کنند. در نهایت میتوان گفت از آنجایی که گندم وارداتی و تولید شده در داخل، قبل از مصرف مدت زیادی را در انبارها نگهداری میشوند و با توجه به اقلیم محیطی که میتواند شرایط بسیار مناسبی را برای رشد قارچها فرآهم نماید، در صورت عدم رعایت شرایط مناسب نگهداری، آلودگی دانههای غلات از جمله گندم به قارچها و توکسینهای ناشی از آن میتواند به راحتی اتفاق افتد. لذا آلودگی گندم به عنوان پرمصرفترین غله در ایران ، به عنوان تهدید کننده سلامتی نظیر توکسینها قارچی میبایست در تحقیقات مورد توجه جدی قرار گیرد.
منبع
Cheli, F., Pinotti, L., Rossi, L., Dell’Orto., V., 2013, Effect of Milling Procedures on Mycotoxin Distribution in Wheat Fractions: A review, LWT-Food Science and Technology